Astronomi su nedavno uočili iznenađujući lik “smajlija” kako se smiješi sa površine Marsa dok su proučavali vanzemaljski pejzaž u sklopu nove studije.
Struktura nalik emotikonu, koja je vidljiva samo pod određenim uslovima, predstavlja ostatak drevnog jezera koje se osušilo prije nekoliko milijardi godina – i mogla bi da krije znakove nekadašnjeg života na Crvenoj planeti, piše LiveScience.
Evropska svemirska agencija (ESA) podijelila je sliku “smajlija” u objavi na Instagramu 7. septembra. Ovaj “osmijeh”, koji se sastoji od prstena drevnih naslaga hloridne soli sa parom kratera od meteora kao očima, uhvatio je orbiter ESA ExoMars Trace Gas, koji analizira nivoe metana i drugih gasova u Marsovoj atmosferi od 2016. godine.
Uobičajeno, ovakve naslage bile bi neprimjetne u odnosu na ostatak Marsove površine. Ali kada se posmatraju koristeći infracrvene kamere, poput onih na ExoMars Orbiteru, soli izgledaju ružičasto ili ljubičasto.
Fotografija je snimljena u okviru studije, objavljene 3. avgusta u časopisu “Scientific Data”, u kojoj su istraživači napravili prvi pouzdani katalog naslaga hloridne soli na Marsu koristeći slike sa ExoMars Orbitera. Tim je ukupno identifikovao 965 različitih naslaga rasutih po vanzemaljskom svijetu, koje se kreću u veličini od 300 do 3.000 metara širine. Trenutno nije jasno kolika je veličina ovog “smajlija”.
Ove naslage su posebno važne jer “mogu pružiti optimalne uslove za biološku aktivnost i očuvanje”, što ih čini “primarnom metom za astrobiološko istraživanje”, napisali su istraživači u radu.
Mars je nekada bio vodeni svijet, sa jezerima, rijekama i plitkim okeanom sličnim onima na Zemlji. Ali negde prije dvije milijarde ili tri milijarde godina, voda je presušila nakon ozbiljnih klimatskih promjena. Ovo je vjerovatno bilo izazvano gubitkom Marsovog magnetnog polja, što je omogućilo sunčevom vjetru da postepeno ukloni veći dio atmosfere planete i na kraju uzrokuje da većina tečne vode zamrzne ili ispari u svemir.
Slane naslage ostale su kao posljednji tragovi vode koja je nestala iz Marsovih jezera na kraju “dinamične vodene prošlosti” planete, napisali su istraživači. Na nekim mjestima, preostale soli su jedini dokaz da je tamo uopšte bilo vode, dodali su.
Ali ove naslage bi mogle imati i velike implikacije za potragu za dokazima o drevnom životu na Marsu.
Istraživači vjeruju da, kako su Marsova jezera počela da se smanjuju i nestaju, preostala voda bi postajala vrlo slana, omogućavajući joj da ostane tečna uprkos temperaturama koje su išle i do minus 40 stepeni Farenhajta (minus 40 stepeni Celzijusa), prema saopštenju ESA.
Ove posljednje slane bare “mogle su postati utočište” za mikrobe koji su možda preživjeli Marsovu transformaciju, što je dovelo do toga da se njihovi ostaci akumuliraju u ovim naslagama kada je voda konačno presušila, napisali su istraživači u saopštenju. Ako se ovo dogodilo, soli su mogle djelovati kao konzervans — potencijalno čuvajući dokaze o ovim izumrlim oblicima života milijardama godina.
Nedavna velika otkrića takođe nagovještavaju da Mars trenutno ima mnogo više vode nego što smo prvobitno mislili, što je ponovo pobudilo nade za pronalazak živih mikroba na Crvenoj planeti u budućnosti. U junu, astronomi su najavili otkriće “najmanje 150.000 tona” mraza od vode na vrhovima nekih od najviših Marsovih vulkana. A u avgustu, naučnici su otkrili da se ispod površine Crvene planete možda krije ogroman skriveni okean — sa dovoljno vode da pokrije planetu vodom dubokom 1,6 kilometara.
