Dugoočekivani solistički koncert Kolje i Grobovlasnika održan je sinoć na ljetnoj pozornici banjalučke tvrđave Kastel.
Dugo su Banjalučani čekali da vide slavnog režisera, glumca, pisca i muzičara Nikolu Kolju Pejakovića na domaćem terenu. A sudeći po reakcijama – čekanje se isplatilo.
Banjalučanin po rođenju i povratnik u svoj rodni grad i naselje nakon burne i uspješne karijere u Beogradu, priznao je nakon uvodnih numera da osjeće tremu. “Ali proći će”, dodao je.
“Dobro veče rodbino, kumovi i prijatelji”, pozdravio je u ime veoma raspoloženog benda.
Kolja i Grobovlasnici izveli su nekoliko kako je rekao “novih pjesama”, ali publika je odlično reagovala i već ba pola koncerta skoro svi su bili na nogama (gledalište na ljetnoj bini ima klupe i na početku publika sjedi).
“Sljedeći put vidino se igralištu škole ‘Filipa Macure’, odnosno ‘Jovan Cvijić’ – jedan koncert na otvorenom, tamo gdje je sve počelo”. Bio je to uvod i finale i “Užički heroin”.
Osim “Meksikanca”, publika je uglas pjevala s muzičarima i pjesme “Udade se ti za konja”, “Mladoženja”, “Malo sutra”…
Kolja je na muzičkoj sceni stekao status kultnog autora već sa prvim albumom “Mama, nemoj plakati” (2002), snimljenim pod imenom Kolja i Smak Bijelog dugmeta.
Pejaković je svoj osoben autorski izraz nastavio sa pjesmama poput “Haljinice boje lila” i “Eto, udade se ti za konja” na podjednako izazovnom drugom albumu “Kolja” (2009).
Usljedio je i treći album “Grobovlasnici” (2013). Konačno, Kolja je kultni status učvrstio kod publike i kritike odlično prihvaćenim četvrtim albumom “4 Prsta”, a izdvojile su pjesme “Može malo sutra”, “Ala je lep ovaj svet” (na stihove Jovana Jovanovića Zmaja) i “Svaku noć je isti mrak”.
