Stanica Štrpci, na brdu iznad idiličnog sela u opštini Rudo, već godinama je pusta i devastirana. Vozovi tu odavno ne staju, a iz onog koji je stao na današnji dan prije 31 godinu, izvedeno je 20 putnika koji su svirepo pobijeni.
UŠtrpcima i Rudom, maloj, umirućoj varoši na tromeđi BiH, Srbije i Crne Gore, ovo je istorija o kojoj se ne govori, iako ni žrtve ni vinovnici nisu bili iz tog kraja.
Sudski utvrđene činjenice, koje niko ne osporava, kažu da su srpske paravojne snage 27. februara 1993. iz voza izvele i pobile 18 Bošnjaka, jednog čovjeka još neutvrđenog identiteta i Tomo Buzov, penzionisani kapetan JNA, koji je pokušao da zaštiti Bošnjake i spriječi zločin.
Buzov je bio Hrvat, i kao većina žrtava u Štrpcima, državljanin tadašnje Savezne Republike Jugoslavije.
Do sada su su pronađene i identifikovane samo 4 žrtve otmice u Štrpcima. Prema priči svjedoka, tijela žrtava su bačena u Drinu.
Nakon ovog ratnog zločina, koji je počinila paravojna jedinica pod komandom Milana Lukića, uslijedilo je nekoliko sudskih postupaka, ali još uvijek su neki počinioci na slobodi, a neki su umrli kao slobodni ljudi.
Milana Lukića je Haški tribunal osudio na doživotnu robiju, ali ne za otmicu u Štrpcima, nego za druge zločine.
U februaru 2023. Viši sud u Beogradu je prvostepeno osudio Gojka Lukića, Duška Vasiljevića, Jovana Lipovca i Draganu Đekić na ukupno 35 godina zatvora. Međutim, u oktobru prošle godine Apelacioni sud u Beogradu je ukinuo prvostepenu presudu, a novo suđenje je zakazano za april ove godine.
